Online: 1 gość
Warto zobaczyć | Kołobrzeg i okolice | Twierdza Kołobrzeg (Festung Kolberg)

Warto zobaczyćTWIERDZA KOŁOBRZEG (FESTUNG KOLBERG)

2015-08-13
Zachodniopomorskie, Wybrzeże Koszalińskie
Prolog wycieczki      

Twierdza Kołobrzeg (Festung Kolberg)

Po dwóch wycieczkach rowerowych przyszedł czas na Kołobrzeg, który zwiedzaliśmy pieszo, wraz z "przewodnikiem"- mieszkanką miasta. Z rana udaliśmy się na latarnię morską, po czym rozpoczęliśmy spacer po Kołobrzegu. Po tym dniu mieliśmy ponad 20 km w nogach, ale było warto.

Miasto-twierdza zostało założone w XVII w., poprzez rozbudowę wcześniej istniejącej już fortyfikacji w Kołobrzegu i miała na to wpływ wojna trzynastoletnia. Dookoła miasta wzniesiono wówczas wiele obiektów obronnych, z których część zachowała się do dziś. System obronny wykorzystywany był w okresie trzech oblężeń Kołobrzegu, w okresie światowego konfliktu zbrojnego- wojny siedmioletniej (1756-1763), podczas oblężenia w 1807 r. przez wojska napoleońskie oraz częściowo w r. 1945.

Zanim dotarliśmy do latarni, zawitaliśmy w południowej części portu morskiego. W bliskiej jego odległości znajduje się zachowana część dawnej fortyfikacji- zbudowana w latach 1832-1836, Reduta Solna. Obiekt został wzniesiony na planie dwóch połączonych ze sobą kół, o nierównych średnicach. Ze wszystkich stron rozmieszczono otwory strzelnicze. Całość, dawniej była przysypana ziemią, otoczona wałem ziemnym i fosą. W bliskiej odległości od niej, w porcie jachtowym zlokalizowana jest starsza od Reduty Solnej- Reduta Morast, do której zawitaliśmy w następnym dniu. Zarówno z portu, jak i z mostu na Parsęcie, którym szliśmy do latarni, rozlegał się piękny widok w kierunku morza.

Kolejne ślady po dawnej twierdzy znajdują się tuż nad Bałtykiem (Fort Ujście) i są to fundamenty obecnej latarni morskiej. Fort zbudowano w okresie modernizacji twierdzy, w latach 1770-1774, w miejscu szańca, zniszczonego podczas wojny siedmioletniej. Modernizowano go w latach 1832-1836 i w r. 1945. Obecna latarnia jest obiektem powojennym, a poprzedzały ją najpierw konstrukcja ryglowa z 1899 r., a następnie murowana, zdetonowana przez wojska niemieckie w r. 1945. Poprzednie konstrukcje stały nieco w innym miejscu niż obecna. Wchodząc na samą górę, warto zwrócić uwagę na stare zdjęcia latarni, umieszczone wewnątrz na murach.

Po zejściu na dół przeszliśmy się na główkę portu, a następnie spacerując wzdłuż Bałtyku, mijając po drodze pomnik Zaślubin Polski z Morzem, doszliśmy do lapidarium cmentarza żydowskiego. Następnie przechodząc zabytkowym, XIX-wiecznym bindażem oraz ulicami Kołobrzegu, dobrnęliśmy do bogato zdobionego gmachu poczty. Stamtąd przeszliśmy pod dwa budynki położone bezpośrednio nad Parsętą: odrestaurowaną bibliotekę z 1926 r. i szkołę muzyczną (dawną łaźnię). Ten drugi obiekt wzbudził nasze szczególne zainteresowanie.

W bliskiej odległości od Parsęty stoi budynek z kominem. Dawniej obiekt wchodził w skład zespołu budynków elektrowni miejskiej, oddanej do użytku w 1910 r. Obecnie znajduje się tutaj wytwórnia słodyczy. Przechodząc obok tej zabudowy, doszliśmy do gmachu Zespołu Szkół nr 2. Tam zaciekawił nas model ekologicznego VV Golfa II, wykonanego w skali 1:1, przez uczniów szkoły, z zepsutych, plastikowych zabawek.

Kolejnym, interesującym obiektem był pięknie zdobiony gmach policji. Spod gmachu przeszliśmy pod pozostałości baszty więziennej, a stamtąd, mijając dawną szkołę wojskową- Akademię Rycerską i pałac rodziny Braunschweigów, doszliśmy do jedynej, zachowanej w całości baszty. Baszta Lontowa, błędnie nazywana Prochową (nie istnieje), została zbudowana w XIV w. i stanowiła część murów obronnych miasta.

Mijając odrestaurowane, historyczne kamienice, dotarliśmy do wieży ciśnień, zbudowanej w II poł. XIX w. Woda do wieży pompowana była z Parsęty, po czym płynęła do budynków mieszkalnych.

Pomału przechodziliśmy do sedna sprawy, czyli katedry. Zanim to jednak nastało, usiedliśmy przy ratuszu wzniesionym w latach 1829-1832, wg projektu Karla Friedricha Schinkela- projektanta, między innymi kościoła w Gdańsku Oruni. Neogotycka budowla, to niczym mały zamek obronny, ukształtowany w kanciastą literę "c", z wieżyczkami, blankami i centralnie usytuowaną wieżą.

Po odpoczynku weszliśmy do katedry i udaliśmy się schodami (nie wszyscy) na wieżę. Tam zamontowane są 3 dzwony: dwa współczesne, z 1986 r. i główny, niedostępny z XIX w. Z wieży obejrzeliśmy Kołobrzeg, a następnie schodząc na dół, zawitaliśmy w głównej części kościoła. Pięć naw daje poczucie ogromnej potęgi katedry. Kolumny podtrzymujące jedną z naw są wyraźnie odchylone od pionu. Nawa główna, z racji uszanowania wiernych, zablokowana jest dla zwiedzających. W nawie północnej, jeden ze słupów zawiera gotycką polichromię ścienną "Barwny Filar". W tej samej części znajdują się XV-wieczne polichromie "Panny mądre i głupie", po dwie postacie nad każdą arkadą. Przechodząc nawą północną, dostrzec możemy stare płyty nagrobne i epitafium Pawła Kameke z okresu baroku. Każdemu zwiedzającemu konkatedrę, zapewne rzucą się w oczy barwne okna witrażowe i centralnie umieszczony, drewniany świecznik "Korona Schlieffenów", z 1523 r. W nawie południowej, pod ścianą usytuowane są płyty nagrobne, świecznik siedmioramienny z 1327 r., bogato zdobione, XV-wieczne stalle rajców miejskiej i chrzcielnica z 1355 r. W prezbiterium między innymi znajdują się zabytkowe stalle i trzy drewniane ołtarze z przełomu XV/XVI w.: "Ostatnia Wieczerza", "Pokłon 3 Króli" oraz "Św. Anna Samotrzeć i św. Mikołaj". Nad prezbiterium, na belce tęczowej umieszczony został XIV-wieczny krucyfiks. Na ścianach rozmieszczono gotyckie i barokowe obrazy. Tak w skrócie wygląda katedra wewnątrz, choć to tylko część jej zabytków. Z zewnątrz potęgę swą oddaje część wieżowa, o szerokości ponad 32 m. Kołobrzeska konkatedra była naszym codziennym widokiem z balkonu w Radzikowie.

Wychodząc z katedry, udaliśmy się w kierunku południowo-zachodnim, pod zespół budynków dawnego, ewangelickiego klasztoru Diakonis. Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP pochodzi z r. 1832 i stoi na miejscu poprzedniego, który spłonął w 1630 r.

Kolejnym punktem zatrzymania była XV/XVI-wieczna Kamienica Kupiecka, w której mieści się siedziba Muzeum Oręża Polskiego.

Spod kamienicy przeszliśmy nad Parsętę i mijając ruiny młyna, przedostaliśmy się mostem na drugi brzeg rzeki. Tam zainteresowała nas pewna zabudowa, która stanowiła ważny punkt twierdzy Kołobrzeg. W miejscu tym, od średniowiecza znajdował się jedyny most na Parsęcie. Na przełomie XVII i XVIII w. zbudowano tu stawidła do spiętrzania wody. Po opróżnieniu zbiorników, woda zalewała południowe tereny twierdzy. Była to jedna z form obrony w czasie konfliktu zbrojnego, w latach 1756-1763 (wojna siedmioletnia) oraz w roku 1807, podczas oblężeń Kołobrzegu.

Idąc brzegiem Parsęty, minęliśmy starą kuźnię, budynek aresztu garnizonowego i XVIII-wieczną Bramę Radzikowską, którą wyjeżdżało się z miasta w kierunku zachodnim. Następnie, doszliśmy do alei platanów, gdzie rośnie ich tutaj kilkadziesiąt sztuk.

Z alei platanowej udaliśmy się w stronę zespołu budynków dawnego szpitala wojskowego i tam zakończyliśmy ten obfitujący w atrakcje dzień.

Szczególne podziękowania dla naszej przewodniczki, za poświęcony nam czas.

Reduta Solna.
Widok z portu.
Widok z portu.
Reduta Morast i port jachtowy.
Latarnia morska.
Widok z latarni na port.
Widok z latarni na morze i molo.
Widok z latarni na port.
Widok z latarni na port.
Latarnia morska pod koniec XIX w.
Port.
Pomnik Zaślubin Polski z Morzem.
Lapidarium żydowskie.
Bindaż.
Poczta.
Krasnale zdobiące pocztę.
Szkoła muzyczna.
Dawna elektrownia miejska.
VV Golf II.
Policja.
Baszta Lontowa.
Kamienica.
Kamienica.
Wieża ciśnień.
Ratusz.
Katedra i kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.
Katedra.
Katedra.
Ratusz widziany z wieży katedry.
Katedra- polichromie.
Katedra- polichromia Barwny Filar.
Katedra- polichromia Panny Mądre i Głupie.
Katedra- jedna z tablic nagrobnych.
Katedra- jedno z okien witrażowych.
Katedra- świecznik Korona Schlieffenów.
Katedra- stalle rajców.
Katedra- chrzcielnica.
Katedra- Ostatnia Wieczerza.
Katedra- krucyfiks na belce tęczowej.
Detal budynku przy kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.
Kamienica Kupiecka.
Parsęta przy fortyfikacji obronnej spiętrzającej wodę.
Młyn.
Brama Radzikowska.
Aleja platanów.

ŻuławyWARTO ZOBACZYĆ

Warmia

Warmia

Mała architektura sakralna na tle krajobrazu to jeden z elementów historycznej Warmii
Żuławy

Żuławy

Płaskie jak stół, ale godne polecenia Żuławy
Beskidy

Beskidy

Świetna alternatywa dla Tatr

2011-2024. Infopl. Warto zobaczyć
Wykorzystywanie wszelkich materiałów zawartych w tej witrynie bez zgody autora zabronione.
Ostatnia aktualizacja: 2024-09-24
infopl.info