Online: 1 gość
Warto zobaczyć | Kraje Bałtyckie | Wzgórze Toompea i Dolne Miasto w Tallinnie

Warto zobaczyćWZGÓRZE TOOMPEA I DOLNE MIASTO W TALLINNIE

2018-06-10
Tallinn
Prolog wycieczki    

Wzgórze Toompea i Dolne Miasto w Tallinnie

Na wzgórzu Toompea, jeszcze przed wiekiem XIII prawdopodobnie istniała twierdza, a u stóp wzgórza istniał port. Po utworzeniu osady Lyndanisse, na początku XIII wieku twierdza została zdobyta najpierw przez króla Danii- Waldemara II, a następnie przez zakon kawalerów mieczowych. W tym okresie prawdopodobnie powstał murowany zamek, który po pewnym czasie ponownie trafił w ręce Danii. Przywilej lokacyjny dla miasta został nadany w 1248 roku na prawie lubeckim.

W II poł. XVI wieku, w wyniku wojny o Inflanty Tallinn przypadł Szwedom. W latach 1710-1918 miasto pod nazwą Rewel należało do Rosji. W okresie tym zmienił się również wygląd zamku, a miały na to wpływ trzy wydarzenia: pożar w 1684 roku, XVIII-wieczne zaniedbanie Toompea i przebudowa zamku w latach 1767-1773. Kolejne lata to okres niezależności państwowej, gdzie miasto uzyskało nazwę Tallinn. W wyniku II wojny światowej Tallinn został wcielony do ZSRR, a po ogłoszeniu niepodległości Republiki Estońskiej miasto uzyskało status stolicy państwa niezależnego.

Zwiedzanie Tallinna rozpoczęliśmy po 6 godzinach od wyjazdu z Rygi. Było już późno, ale bardzo widno (efekt białych nocy). Późno-wieczorny spacer po Tallinnie zakończyliśmy ok. 22:40 czasu lokalnego. Bardziej dogłębne zwiedzanie miasta, z opowieściami Andrzeja, miało miejsce na drugi dzień.

Tallinn Po śniadaniu podjechaliśmy nad bulwar nadmorski. Autokar zatrzymał się nad Zatoką Tallińską (zatoka Morza Bałtyckiego, w południowej części Zatoki Fińskiej). W zasięgu wzroku mieliśmy XV-wieczne pozostałości klasztoru pw. św. Brygidy. W czasie wojny inflanckiej obiekt został zniszczony i do dziś pozostaje w ruinie. Podczas 30-minutowego spaceru brzegiem zatoki, mieliśmy cały Tallinn jak na dłoni.

Wracając, autokar zatrzymał się w pobliżu pomnika „Rusałka” przedstawiającego anioła trzymającego prawosławny krzyż. Pomnik upamiętnia rosyjskich marynarzy, którzy w 1893 roku zatonęli wraz z okrętem wojennym o nazwie „Rusałka”.

Kadriorg Spod pomnika przeszliśmy do ogrodów i pałacu Kadriorg. Około 70-hektarowy kompleks zbudowano w I poł. XVIII wieku na polecenie cara Piotra I Wielkiego dla Katarzyny I. Dłuższą chwilę spędziliśmy przy jeziorku miłości, bogato otoczonym roślinnością, gdzie Andrzej opowiadał nam o romantycznych randkach Piotra i Katarzyny.

Z ogrodów i pałacu Kadriorg wróciliśmy do autobusu, którym podjechaliśmy do centrum Tallinna, na wzgórze Toompea, gdzie rozpoczęliśmy długi spacer. Sobór pw. św. Aleksandra Newskiego Pierwszym punktem zatrzymania była wzniesiona w II poł. XV wieku baszta Kiek in de Kök, o wysokości 38 m i zewnętrznej średnicy 17 m oraz 48-metrowa, piaskowcowa wieża „Długi Herman”, będąca jednym z symboli Tallinna (pozostałość wraz z murem zachodnim i wieżami Landskrona i Pilsztiker po dawnej świetności Zamku Kawalerów Mieczowych). Zamek obecnie jest siedzibą parlamentu estońskiego. W pobliżu zamku znajduje się prawosławny sobór pw. św. Aleksandra Newskiego zbudowany w latach 1893–1900. Niestety, podobnie jak w Rydze, aparaty fotograficzne nie są tu mile widziane.

Kościół ewangelicki pw. N.M.P Kolejnym punktem zwiedzania była katedra ewangelicka pw. N.M.P. Historia murowanej świątyni związana jest z początkiem XIII wieku, gdy w tym miejscu stał kościół drewniany. Około poł. XIII wieku powstała tu murowana, gotycka świątynia. Liczne przebudowy na przestrzeni wieków spowodowały, że mamy tu mieszankę gotyku i baroku. We wnętrzu katedry uwagę skupiają między innymi liczne epitafia i płyty nagrobne z okresu od XIII do XVII wieku.

Dom Stenbocka Z dwóch tarasów widokowych, na których znaleźliśmy się również dzień wcześniej, mogliśmy podziwiać panoramę Tallinna. Z punktów tych widoczna jest dominacja wieży kościoła pw. św. Olafa (Estońska Unia Zborów Ewangelicznych Chrześcijan i Baptystów). Mimo że 123-metrowa wieża i tak jest niższa o około 36 metrów od poprzedniej (spłonęła ok. poł. XVI wieku), to i tak robi wrażenie. Pod kościołem znaleźliśmy się po zejściu na dół. Drugim, jeśli chodzi o wysokość, wyróżniającym się obiektem jest XIII-wieczny kościół pw. św. Mikołaja ze 105-metrową wieżą o bogatej historii. Z jednego z tarasów widokowych, w świetle nisko ułożonego względem ziemi słońca, po odpowiednim wychyleniu, bardzo ładnie prezentuje się Dom Stenbocka- neoklasycystyczny budynek położony na wzgórzu.

Ratusz Po zakończeniu zwiedzania Toompea nastąpiła przerwa. Po około godzinnym odpoczynku rozpoczęliśmy zwiedzanie Dolnego Miasta, zaczynając od Placu Ratuszowego, gdzie stoi gotycki, dwukondygnacyjny, podcieniowy ratusz z bardzo smukłą, ośmioboczną, 64-metrową wieżą. Wychodząca na Plac Ratuszowy fasada zdobiona jest blankami i dwoma rzygaczami- głowami smoków. Obiekt wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kolejnym przystankiem były miejsca usytuowania XV-wiecznego budynku Wielkiej Gildii, a następnie kościoła pw. św. Ducha z charakterystyczną, smukłą, ośmioboczną wieżą i wmurowanym w boczną ścianę zegarem z mnóstwem detali. Następnie przechodząc urokliwymi uliczkami Tallinna, dotarliśmy do Domu Bractwa Czarnogłowych. Patronem Czarnogłowych był św. Maurycy, przedstawiany w ikonografii jako człowiek o ciemnej karnacji. Jego głowa znajduje się w herbie bractwa, a herb zdobi portal wejściowy domu. Idąc dalej i mijając wspomniany wcześniej kościół pw. św. Olafa, doszliśmy do trzech XV-wiecznych kamienic o nazwie „Trzy siostry”. Stamtąd przechodząc przez Wielką Bramę Nabrzeżną, doszliśmy do obronnej, XVI-wiecznnej baszty „Gruba Małgorzata” o średnicy 25 m. Brama wraz z basztą miały służyć obronie miasta od strony portu.

Uliczka św. Katarzyny Kolejny fragment spaceru to w 120% moje klimaty. Przeszliśmy uliczkami biegnącymi przy klasztorze dominikańskim. Wrażenie na mnie zrobiła uliczka św. Katarzyny, usytuowana na południe od klasztoru. W wyniku pożaru, jaki miał miejsce w 1531 roku kościół oraz część budynków kompleksu uległa uszkodzeniu. W XIX wieku doszło też do wyburzeń jednego ze skrzydeł klasztoru. W latach 1841-1844 w miejscu refektarza klasztoru został wybudowany rzymskokatolicki kościół pw. śś. Apostołów Piotra i Pawła, który zwiedziliśmy od wewnątrz.

Zwiedzanie Tallinna zakończyliśmy około godziny 18:00 czasu lokalnego.

Na podstawie:

  • opowieści Andrzeja,
  • pl.wikipedia.org, en.wikipedia.org
  • Wilfried Koch, „Style w architekturze”.

Tallinn
Tallinn
Pozostałości klasztoru pw. św. Brygidy
Tallinn
Rusałka
Kadriorg
Kadriorg
Kadriorg
Kadriorg
Kadriorg
Kadriorg
Długi Herman
Kiek in de Kök
Sobór pw. św. Aleksandra Newskiego
Sobór pw. św. Aleksandra Newskiego
Sobór pw. św. Aleksandra Newskiego
Budynek parlamentu estońskiego
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Kościół ewangelicki pw. N.M.P
Tallinn
Kościół pw. św. Mikołaja
Dom Stenbocka
Ratusz
Ratusz
Wielka Gildiia
Kościół pw. św. Ducha
Kościół pw. św. Ducha
Tallinn
Tallinn
Dom Bractwa Czarnogłowych
Dom Bractwa Czarnogłowych
Kobieta na wilku
Kościół pw. św. Olafa
Kamienice Trzy Siostry
Kamienice Trzy Siostry
Wielka Brama Nabrzeżna
Gruba Małgorzata
Uliczka św. Katarzyny
Uliczka św. Katarzyny
Uliczka św. Katarzyny

ŻuławyWARTO ZOBACZYĆ

Warmia

Warmia

Mała architektura sakralna na tle krajobrazu to jeden z elementów historycznej Warmii
Żuławy

Żuławy

Płaskie jak stół, ale godne polecenia Żuławy
Beskidy

Beskidy

Świetna alternatywa dla Tatr

2011-2024. Infopl. Warto zobaczyć
Wykorzystywanie wszelkich materiałów zawartych w tej witrynie bez zgody autora zabronione.
Ostatnia aktualizacja: 2024-09-24
infopl.info